در این مقاله درباره یکی از مشکلات شنوایی که برای شنوایی افراد ممکن است پیش بیاید صحبت میکنیم. کم شنوایی یک طرفه زمانی پیش میآید که یکی از گوش ها ضعیف بشود یا به طور کامل شنوایی را از دست بدهد. معمولا افرادی که با کم شنوایی یک طرفه مواجه میشوند در پیدا کردن منبع صدا به مشکل میخورند.
این نوع مشکل شنوایی معمولا در سنین بالا رخ میدهد. در واقع تشخیص دادن ناشنوایی کامل و یا کم شنوایی یک طرفه در افراد با سن بالا دشوار است. به این دلیل که علائم کم شنوایی یک طرفه با علائم پیر گوشی شبیه هم هستند و اشتباه گرفته میشوند.
سعی کردیم در این مقاله اطلاعات مفیدی درباره کم شنوایی یک طرفه به شما بدیم.
کم شنوایی یک طرفه چیست و چگونه به وجود میآید؟
این مشکل زمانی اتفاق میافتد که فقط قدرت یکی از گوش ها کم شود و یا به طور کامل از دست برود. این نوع کم شنوایی میتواند به طور مادرزادی به وجود آمده باشد. هم چنین در افراد سالمند به وجود آید. کم و زیاد بودن این کم شنوایی میتواند در هر فرد متفاوت باشد و به صورت کم و زیاد به وجود آید.
تقریبا از هر 1000 کودک متولد شده یک نفر با کم شنوایی یک طرفه به دنیا میآید. در صورتی که کم شنوایی یک طرفه بسیار عمیق باشد به آن Single-Sided Deafness یا SSD میگویند.
دلایل احتمالی زیادی برای کم شنوایی یک طرفه وجود دارد، مانند:
- آسیب دیدن گوش
- قرار گرفتن در معرض صدا های بلند
- استفاده از داروهای اشتباه و مضر
- بیماری
- تومور
البته همانطور که گفته شد این کم شنوایی میتواند مادرزادی و یا به دلیل نتیجه طبیعی افزایش سن باشد.
علائم بروز کم شنوایی یک طرفه
کم شنوایی یک طرفه ممکن است با علائم و نشانههای مختلفی همراه باشد. در زیر برخی از این علائم را میتوانید مشاهده کنید:
مشکل در فهم و درک صداها:
افراد ممکن است دچار مشکل در فهم و درک صداها و کلمات شوند، به خصوص در محیطهای پرصدا و در مواقعی که صداها را از جهت کم شنوایی در یک گوش نمیشنوند.
مشکل در مکالمه:
افراد ممکن است دچار مشکل در مکالمه با دیگران شوند. آنها ممکن است به اشتباه کلمات را بشنوند یا سوالات را به درستی درک نکنند.
سختی در تشخیص جهت صدا:
افراد ممکن است دچار مشکل در تشخیص جهتی که صداها از آن سر میزند، شوند. این میتواند باعث سختی در تشخیص مکان منبع صدا و تمرکز بر آن شود.
مشکل در تشخیص صداهای کوچک:
افراد ممکن است دچار مشکل در تشخیص و شنیدن صداهای کمصدا یا صداهای بعید شوند.
احساس عدم تعادل و سرگیجه:
برخی از افراد ممکن است به دلیل عدم تعادل بین دو گوش، سرگیجه و حس گیجی و سردرد تجربه کنند.
عدم حساسیت به صداها در یک گوش:
افراد ممکن است در گوشی که کم شنوایی دارد، به صداها کمتر حساس باشند و نتوانند به درستی آنها را تشخیص دهند.
اگر شما یا کسی در اطرافتان این علائم را تجربه میکنید، توصیه میشود به یک پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید تا بررسیهای لازم انجام شود و درمان مناسب برای کم شنوایی انجام شود.
عدم توانایی در تشخیص موسیقی:
افراد ممکن است برای تشخیص و لذت بردن از موسیقی دچار مشکل شوند. صداهای آهنگها و آلات موسیقی برایشان مبهم و ناشفاف به نظر میرسد.
مشکل در تشخیص صداهای اضافی:
در صورت کم شنوایی یک طرفه، افراد ممکن است به صداهای اضافی مانند طنین، سیزش یا وزوز گوش توجه نکنند یا آنها را نادیده بگیرند.
دشواری در محیطهای پر صدا:
افراد ممکن است در محیطهایی که صداهای شدید و بلند وجود دارد، دچار مشکل شوند و نتوانند به درستی درک کنند یا حتی احساس ناراحتی کنند.
اگر هر یک از این علائم را تجربه میکنید، مهم است به یک پزشک متخصص مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی دریافت کنید و برنامه درمانی مناسب برای شرایط خاص شما تدوین شود.
روش های درمان و مدیریت این مشکل در شنوایی
برای درمان و مدیریت کم شنوایی یک طرفه، روشهای مختلفی وجود دارد که شامل موارد زیر میشوند:
استفاده از سمعک:
استفاده از سمعک یکی از راههای مهم درمان کم شنوایی یک طرفه است. سمعکها به طور اختصاصی برای شما تنظیم میشوند و صداها را تقویت میکنند تا بتوانید بهتر بشنوید.
درمان دارویی:
برخی از موارد کم شنوایی یک طرفه ممکن است به دلیل عوامل دیگری مانند التهاب یا عفونت باشد. در این صورت، پزشک ممکن است داروهای ضد التهابی یا ضد عفونی تجویز کند.
درمان جراحی:
در برخی موارد خاص، جراحی ممکن است به عنوان راهکار درمانی در نظر گرفته شود. این شامل ترمیم تیمپانوم است که در صورت وجود پارگی در طبله گوش انجام میشود، یا جراحی ایمپلنت کوچکی که به صورت مستقیم در گوش کوچکتر قرار میگیرد.
تمرینات شنوایی:
برخی تمرینات شنوایی میتوانند به بهبود شنوایی کمک کنند. این تمرینات شامل تمرینات تشدید، تمرینات تمرکز و تمرینات شنوایی خاصی میشوند که به تقویت و بهبود عملکرد گوش کمک میکنند.
مشاوره روانشناختی:
کم شنوایی میتواند تأثیر زیادی بر روحیه و روانشناختی فرد داشته باشد. مشاوره روانشناختی ممکن است به فرد کمک کند تا با این تغییرات سازگار شود و بهبود روانی خود را تجربه کند.
آموزش استفاده از تکنولوژیهای کمک شنوایی:
استفاده از تکنولوژیهای کمک شنوایی مانند دستگاههای تقویت صدا و سیستمهای FM میتواند در بهبود شنوایی کمک کند. آموزش صحیح استفاده از این تکنولوژیها نیز مهم است.
مهم است که با یک پزشک متخصص مشورت کنید تا راهکارهای مناسب و مدیریت صحیح برای کم شنوایی یک طرفه خود را تعیین کنید. هر شخصی نیازهای خاصی دارد و درمان و مدیریت باید به شرایط و نیازهای فردی هماهنگ شود.
راهنمایی خرید سمعک مناسب برای کم شنوایی یک طرفه
در خرید سمعک برای کم شنوایی یک طرفه، مهم است که یک سمعک مناسب و با کیفیت را انتخاب کنید که بتواند به شما در بهبود شنوایی کمک کند. در ادامه، به برخی از انواع سمعکهای موجود برای کم شنوایی یک طرفه اشاره میکنیم:
- سمعکهای مانند استثنایی (CIC): این نوع سمعکها کوچکترین اندازه را دارند و به طور کامل درون کانال گوش قرار میگیرند. آنها بسیار قابل تنظیم و سفارشی هستند و به خوبی میتوانند صدا را تقویت کنند، همچنین به دلیل محل قرارگیری درون گوش، از لحاظ ظاهری بسیار ظریف و غیر قابل تشخیص هستند.
- سمعکهای ریترو اوریکولار (RIC): این سمعکها شامل بخشی است که درون گوش قرار دارد و بخش دیگری (باطری و قسمت الکترونیکی) قرار دارد که پشت گوش قرار میگیرد. این نوع سمعک با استفاده از لولهی باریکی به کانال گوش متصل میشود و صدا را به گوش میرساند.
- سمعکهای قابل تنظیم (BTE): این سمعکها دارای بخش الکترونیکی که پشت گوش قرار میگیرد و به یک لوله باریک متصل است. لوله به گوشکی یا همان اوریکولار متصل میشود که صدا را به گوش میرساند. سمعکهای BTE بیشترین توان خروجی را دارند و برای شنوایی کم و شدید بسیار مناسب هستند.
همچنین برای خرید سمعک به نکات زیر توجه کنید:
برای تهیه سمعک میتوانید با یک متخصص شنوایی مشاوره داشته باشید. همجنین ارائه تست های لازم میتواند به شما کمک کند تا نوع مناسبی از سمعک را انتخاب کنید که با شنوایی و نیاز های شما سازگار باشد. همچنین در انتخاب سمعک به تکنولوژی ها پیشرفته و قابلیت ها جدید مانند سیستم های ردیابی صوتی، لغو نویز و قابلیت اتصال به دستگاه های خارجی دقت کنید.
از نظر راحتی و قابلیت استفاده، اندازه و شکل سمعک، باتری سمعک و دکمه های کنترل آن نیز نقش مهمی در انتخاب دارند.