آیا احساس میکنید صداها به وضوح به گوشتان نمیرسند؟ آیا در درک صحبتهای دیگران به خصوص در محیطهای شلوغ دچار مشکل هستید؟ این علائم میتواند نشانهای از کم شنوایی انتقالی باشد، وضعیتی که در آن امواج صوتی به درستی از گوش خارجی و میانی به گوش داخلی منتقل نمیشوند. خوشبختانه، درمان کم شنوایی انتقالی اغلب امکانپذیر است و میتواند کیفیت زندگی شما را به طور چشمگیری بهبود بخشد. در این مقاله از مرکز تخصصی خرید سمعک، ما به بررسی جامع کم شنوایی انتقالی، علل، تشخیص و مهمتر از همه، روشهای مختلف درمان کم شنوایی انتقالی خواهیم پرداخت.
کم شنوایی انتقالی CHL
کم شنوایی انتقالی زمانی رخ میدهد که مانعی در گوش خارجی یا میانی از رسیدن صدا به گوش داخلی جلوگیری میکند. تصور کنید یک جاده مسدود شده باشد؛ صداها مانند خودروها نمیتوانند به مقصد نهایی خود، یعنی حلزون گوش که مسئول پردازش صدا است، برسند. این نوع کم شنوایی معمولاً بر شدت صدا تأثیر میگذارد، به این معنی که صداها ممکن است کمشنیده شوند اما وضوح آنها لزوماً از بین نمیرود، به خصوص اگر صدا به اندازه کافی بلند باشد.
بیشتر بخوانید: علل کاهش شنوایی در بزرگسالان
اشنایی با درجات کم شنوایی انتقالی
شدت کم شنوایی انتقالی میتواند متفاوت باشد و معمولاً بر حسب دسیبل (dB HL) اندازهگیری میشود. درجات مختلف کم شنوایی انتقالی عبارتند از:
کم شنوایی انتقالی خفیف
در این حالت، فرد ممکن است صداهای آرام را به سختی بشنود و در محیطهای پر سر و صدا کمی مشکل در درک گفتار داشته باشد. میزان از دست دادن شنوایی در این درجه معمولاً بین 25 تا 40 دسیبل است.
کم شنوایی انتقالی متوسط
افراد مبتلا به کم شنوایی انتقالی متوسط، بیشتر صداهای معمولی را به سختی میشنوند و برای درک گفتار نیاز به صدای بلندتری دارند. میزان از دست دادن شنوایی در این درجه بین 40 تا 70 دسیبل است.
کم شنوایی انتقالی شدید
در این وضعیت، فرد تنها صداهای بسیار بلند را میشنود و درک گفتار بدون کمک وسایل شنوایی بسیار دشوار است. میزان از دست دادن شنوایی در این درجه بین 70 تا 90 دسیبل است.
کم شنوایی انتقالی عمیق
در شدیدترین حالت کم شنوایی انتقالی، فرد حتی صداهای بسیار بلند را نیز به سختی میشنود و ارتباط کلامی بدون استفاده از روشهای غیرشنیداری تقریباً غیرممکن است. میزان از دست دادن شنوایی در این درجه بیش از 90 دسیبل است.
تشخیص دقیق درجه کم شنوایی انتقالی برای تعیین بهترین روش درمان کم شنوایی انتقالی بسیار حائز اهمیت است.
علل کم شنوایی انتقالی مادرزادی
در برخی موارد، کم شنوایی انتقالی میتواند از بدو تولد وجود داشته باشد. این نوع کم شنوایی انتقالی ممکن است ناشی از عوامل ژنتیکی یا مشکلات در طول دوران بارداری و زایمان باشد. برخی از علل کم شنوایی انتقالی مادرزادی عبارتند از:
ناهنجاریهای ساختاری گوش خارجی یا میانی
شکل غیرطبیعی کانال گوش، عدم تشکیل کامل پرده گوش یا اختلال در ساختار استخوانچههای گوش میانی میتواند منجر به کم شنوایی انتقالی مادرزادی شود. درمان کم شنوایی انتقالی ناشی از این ناهنجاریها ممکن است شامل جراحی ترمیمی باشد.
سندرمهای ژنتیکی
برخی از سندرمهای ژنتیکی مانند سندرم تریچر کالینز میتوانند با ناهنجاریهای گوش و در نتیجه کم شنوایی انتقالی مادرزادی همراه باشند. درمان کم شنوایی انتقالی در این موارد معمولاً بر اساس شدت کم شنوایی و ناهنجاریهای موجود تعیین میشود و ممکن است شامل سمعک یا جراحی باشد.
عفونتهای دوران بارداری
برخی عفونتها در دوران بارداری مانند سرخجه میتوانند بر رشد گوش جنین تأثیر گذاشته و منجر به کم شنوایی انتقالی مادرزادی شوند. پیشگیری از این عفونتها در دوران بارداری اهمیت بسزایی دارد.
دلایل ایجاد کم شنوایی انتقالی
علل متعددی میتوانند منجر به کم شنوایی انتقالی شوند. شناخت این دلایل در پیشگیری و انتخاب روش مناسب درمان کم شنوایی انتقالی نقش مهمی ایفا میکند. برخی از شایعترین دلایل عبارتند از:
عفونت گوش میانی
این عارضه که به ویژه در کودکان شایع است، میتواند باعث تجمع مایع در گوش میانی شود و از انتقال صحیح صدا جلوگیری کند. درمان کم شنوایی انتقالی ناشی از عفونت گوش معمولاً شامل داروهای آنتیبیوتیک و در برخی موارد، تخلیه مایع از گوش است.
تجمع جرم گوش
جرم گوش به طور طبیعی در کانال گوش تولید میشود، اما تجمع بیش از حد آن میتواند مجرای گوش را مسدود کرده و منجر به کم شنوایی انتقالی شود. برداشتن جرم گوش توسط متخصص گوش، حلق و بینی معمولاً به سرعت شنوایی را باز میگرداند.
سوراخ شدن پرده گوش
آسیب به پرده گوش ناشی از عفونت، ضربه یا تغییرات ناگهانی فشار هوا میتواند در انتقال صدا اختلال ایجاد کند و منجر به کم شنوایی انتقالی شود. بسته به اندازه و محل سوراخ، درمان کم شنوایی انتقالی ناشی از پارگی پرده گوش میتواند شامل ترمیم خودبخودی، درمانهای دارویی یا جراحی باشد.
اختلال در استخوانچههای گوش میانی
استخوانچههای چکشی، سندانی و رکابی نقش حیاتی در انتقال ارتعاشات صوتی از پرده گوش به گوش داخلی دارند. هرگونه اختلال در حرکت یا اتصال این استخوانچهها، مانند اتواسکلروزمیتواند منجر به کم شنوایی انتقالی شود. درمان کم شنوایی انتقالی ناشی از مشکلات استخوانچهها معمولاً جراحی است.
وجود تومور یا رشد غیرطبیعی
در موارد نادر، وجود تومورها یا رشد غیرطبیعی در گوش خارجی یا میانی میتواند مسیر انتقال صدا را مسدود کرده و باعث کم شنوایی انتقالی شود. درمان کم شنوایی انتقالی در این موارد بستگی به نوع و محل تومور دارد و ممکن است شامل جراحی، پرتودرمانی یا شیمیدرمانی باشد.
جسم خارجی در مجرای گوش
به خصوص در کودکان، قرار گرفتن اجسام خارجی در مجرای گوش میتواند از رسیدن صدا به پرده گوش جلوگیری کرده و باعث کم شنوایی انتقالی موقت شود. برداشتن جسم خارجی توسط پزشک معمولاً مشکل را حل میکند.
اهمیت تشخیص کم شنوایی انتقالی
تشخیص دقیق کم شنوایی انتقالی برای تعیین علت آن و انتخاب بهترین روش درمان کم شنوایی انتقالی ضروری است. متخصص گوش، حلق و بینی از روشهای مختلفی برای ارزیابی شنوایی و تشخیص نوع و میزان کم شنوایی استفاده میکند. برخی از این روشها عبارتند از:
تستهای شنوایی سنجی
این تستها میزان شنوایی شما را در فرکانسهای مختلف صدا ارزیابی میکنند. ادیومتری تون خالص و ادیومتری گفتاری از جمله مهمترین تستهای شنوایی سنجی هستند که میتوانند نوع و میزان کم شنوایی را مشخص کنند. در کم شنوایی انتقالی، معمولاً آستانههای شنوایی برای هدایت هوایی بالاتر از آستانههای هدایت استخوانی است.
تمپانومتری
این تست عملکرد پرده گوش و گوش میانی را ارزیابی میکند. تمپانومتری میتواند نشان دهد که آیا مایعی در گوش میانی وجود دارد، پرده گوش سوراخ شده است یا حرکت استخوانچههای گوش میانی غیرطبیعی است. نتایج تمپانومتری اطلاعات ارزشمندی در تشخیص کم شنوایی انتقالی ارائه میدهد.
رفلکس آکوستیک
این تست پاسخ عضلات گوش میانی به صداهای بلند را اندازهگیری میکند. عدم وجود یا ضعف رفلکس آکوستیک میتواند نشاندهنده مشکلات در گوش میانی و کم شنوایی انتقالی باشد.
تستهای تصویربرداری
در برخی موارد، برای بررسی دقیقتر ساختار گوش و شناسایی علل احتمالی کم شنوایی انتقالی مانند تومورها یا ناهنجاریهای استخوانی، ممکن است از تستهای تصویربرداری مانند سیتی اسکن یا امآرآی استفاده شود.
بیشتر بخوانید: 11 دلیل بی حسی لاله گوش {علت مور مور شدن داخل گوش}
روشهای درمان کم شنوایی انتقالی
خوشبختانه، روشهای مختلفی برای درمان کم شنوایی انتقالی وجود دارد و بسیاری از افراد مبتلا به این نوع کم شنوایی میتوانند با درمان مناسب، شنوایی خود را بهبود بخشند. انتخاب روش درمان کم شنوایی انتقالی بستگی به علت و شدت کم شنوایی دارد. برخی از رایجترین روشهای درمان کم شنوایی انتقالی عبارتند از:
درمان دارویی
در مواردی که کم شنوایی انتقالی ناشی از عفونت گوش میانی باشد، معمولاً از آنتیبیوتیکها برای از بین بردن عفونت و کاهش التهاب استفاده میشود. همچنین، داروهای ضد احتقان ممکن است برای کمک به تخلیه مایع از گوش میانی تجویز شوند.
برداشتن جرم گوش
اگر علت کم شنوایی انتقالی تجمع بیش از حد جرم گوش باشد، متخصص گوش، حلق و بینی میتواند با استفاده از ابزارهای مخصوص یا شستشوی گوش، جرم را به آرامی و ایمن خارج کند. این یک روش ساده و معمولاً مؤثر برای درمان کم شنوایی انتقالی ناشی از این علت است.
جراحی ترمیم پرده گوش
در صورتی که پرده گوش سوراخ شده باشد و خود به خود ترمیم نشود، ممکن است نیاز به جراحی برای ترمیم آن باشد. در این روش که تمپانوپلاستی نامیده میشود، جراح از بافت خود بیمار یا مواد مصنوعی برای بستن سوراخ پرده گوش استفاده میکند. این جراحی میتواند به بهبود قابل توجه کم شنوایی انتقالی کمک کند.
جراحی استخوانچههای گوش میانی
برای درمان کم شنوایی انتقالی ناشی از مشکلات استخوانچههای گوش میانی مانند اتواسکلروز، ممکن است جراحی اسکلروپلاستی انجام شود. در این جراحی، استخوانچه آسیبدیده ترمیم یا با پروتز جایگزین میشود تا انتقال صدا به گوش داخلی بهبود یابد. این روش اغلب در درمان کم شنوایی انتقالی ناشی از اتواسکلروز بسیار مؤثر است.
قرار دادن لوله تهویه در گوش
در مواردی که تجمع مایع در گوش میانی به طور مزمن ادامه دارد و باعث کم شنوایی انتقالی میشود، به ویژه در کودکان مبتلا به عفونتهای مکرر گوش، ممکن است جراح یک لوله تهویه کوچک در پرده گوش قرار دهد. این لوله به تخلیه مایع و تنظیم فشار هوا در گوش میانی کمک میکند و معمولاً منجر به بهبود شنوایی میشود.
استفاده از سمعک
اگر درمان کم شنوایی انتقالی با روشهای دیگر امکانپذیر نباشد یا فرد تمایلی به جراحی نداشته باشد، سمعک میتواند یک راه حل مؤثر برای تقویت صداها و بهبود شنوایی باشد. سمعکها دستگاههای الکترونیکی کوچکی هستند که صداها را دریافت کرده، تقویت میکنند و به گوش منتقل میکنند. انواع مختلفی از سمعکها با اندازهها و قابلیتهای متفاوت وجود دارند که میتوانند نیازهای مختلف افراد مبتلا به کم شنوایی انتقالی را برآورده کنند.
انتخاب بهترین روش درمان کم شنوایی انتقالی بستگی به تشخیص دقیق علت و شدت کم شنوایی، وضعیت سلامت عمومی فرد و نظر متخصص گوش، حلق و بینی دارد.
سخن پایانی
کم شنوایی انتقالی میتواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد، اما خوشبختانه در بسیاری از موارد قابل درمان است. تشخیص زودهنگام و انتخاب روش درمان کم شنوایی انتقالی مناسب میتواند به بهبود شنوایی و بازگشت به یک زندگی پربار کمک کند. اگر شما یا عزیزانتان علائمی از کم شنوایی را تجربه میکنید، مراجعه به یک متخصص گوش، حلق و بینی برای ارزیابی دقیق و دریافت راهنماییهای لازم در مورد درمان کم شنوایی انتقالی بسیار مهم است. به یاد داشته باشید که شنوایی یک حس ارزشمند است و مراقبت از آن اولویت دارد.
سوالات متداول
1. آیا کم شنوایی انتقالی قابل درمان است؟
بله، در بسیاری از موارد، کم شنوایی انتقالی قابل درمان است. بسته به علت کم شنوایی، روشهای مختلفی مانند درمان دارویی، برداشتن جرم گوش، جراحی ترمیم پرده گوش یا استخوانچههای گوش میانی، و استفاده از سمعک میتواند به بهبود شنوایی کمک کند.
2. چه علائمی نشان میدهد که ممکن است من به کم شنوایی انتقالی مبتلا شده باشم؟
علائم کم شنوایی انتقالی میتواند شامل احساس خفگی یا پری در گوش، مشکل در شنیدن صداهای آرام، نیاز به بلندتر کردن صدای تلویزیون یا رادیو، مشکل در درک گفتار به خصوص در محیطهای شلوغ، و گاهی اوقات درد یا ترشح از گوش باشد.
3. اگر درمان کم شنوایی انتقالی انجام نشود، چه عواقبی ممکن است داشته باشد؟
عدم درمان کم شنوایی انتقالی میتواند منجر به مشکلات ارتباطی، انزوای اجتماعی، افسردگی، و در کودکان تأخیر در رشد گفتار و زبان شود. همچنین، در برخی موارد، علت زمینهای کم شنوایی انتقالی ممکن است نیاز به درمان داشته باشد تا از عوارض جدیتر جلوگیری شود.

