پرده گوش یکی از بخشهای حیاتی سیستم شنوایی انسان است که نقش مهمی در انتقال صدا از محیط خارجی به گوش میانی دارد. این غشای نازک و حساس بین گوش خارجی و میانی قرار دارد و به محافظت از گوش میانی در برابر عفونتها و صداهای بلند کمک میکند. پارگی پرده گوش یک آسیب شنوایی است که میتواند با علائم ناخوشایندی همراه باشد و نیاز به تشخیص و درمان تخصصی دارد. در این مقاله بهطور جامع به بررسی پارگی پرده گوش، دلایل و علائم آن، روشهای تشخیصی و درمانی پرداخته خواهد شد.
پرده گوش چیست و نقش آن در سیستم شنوایی
پرده گوش، که به آن پرده صماخ یا تمپانیک ممبرین نیز گفته میشود، یک غشای نازک و ظریف است که در گوش انسان قرار دارد و نقش مهمی در سیستم شنوایی ایفا میکند. این غشا بین گوش خارجی و گوش میانی قرار دارد و بهعنوان مرزی برای جداسازی این دو بخش عمل میکند. پرده گوش نهتنها در انتقال صدا بلکه در محافظت از ساختارهای میانی گوش نیز نقش دارد.
وظیفه پرده گوش چیست؟
پرده گوش چندین وظیفه حیاتی در سیستم شنوایی دارد:
- انتقال امواج صوتی: وظیفه اصلی پرده گوش دریافت امواج صوتی از محیط خارجی و تبدیل آنها به ارتعاشات است. هنگامی که امواج صوتی وارد مجرای گوش میشوند، به پرده گوش برخورد میکنند و باعث لرزش آن میشوند. این لرزشها سپس به استخوانچههای گوش میانی منتقل میشوند، جایی که صداها تقویت شده و به گوش داخلی ارسال میشوند.
- محافظت از گوش میانی: پرده گوش بهعنوان یک مانع فیزیکی عمل میکند و از ورود باکتریها، ویروسها، و اجسام خارجی به گوش میانی جلوگیری میکند. این نقش محافظتی بسیار مهم است زیرا گوش میانی به دلیل نداشتن ارتباط مستقیم با محیط خارجی بسیار حساس و آسیبپذیر است.
انواع پرده گوش
پرده گوش در انسان و بسیاری از موجودات دیگر بهطور معمول از یک نوع تشکیل شده است، اما با توجه به عملکرد و ساختارهای اطراف آن، میتوان به تقسیمبندیهایی در کارکرد و ویژگیهای آن اشاره کرد. بهطور کلی پرده گوش به دو حالت سالم و آسیبدیده تقسیم میشود:
- پرده گوش سالم: پردهای که هیچ آسیبدیدگی یا پارگی ندارد. این پرده بهدرستی امواج صوتی را منتقل کرده و وظایف محافظتی خود را بهخوبی انجام میدهد.
- پرده گوش پارهشده یا آسیبدیده: پرده گوش ممکن است به دلایل مختلف مانند عفونت، ضربه، یا صدای بلند پاره شود. در این حالت، وظیفه انتقال صدا و محافظت از گوش میانی به درستی انجام نمیشود. پرده پارهشده میتواند منجر به کاهش شنوایی، وزوز، سرگیجه و عفونتهای مکرر گوش میانی شود.

علائم پارگی پرده گوش
پارگی پرده گوش (تیمپان) میتواند علائم مختلفی داشته باشد که بسته به شدت آسیب و علت آن متفاوت است. پرده گوش غشای نازکی است که گوش خارجی را از گوش میانی جدا میکند و هرگونه آسیب به این غشا میتواند مشکلات شنوایی و دیگر علائم را به همراه داشته باشد. در زیر به برخی از رایجترین علائم پارگی پرده گوش اشاره میکنیم:
1. کاهش شنوایی
یکی از اولین و شایعترین علائم پارگی پرده گوش، کاهش شنوایی است. این کاهش شنوایی معمولاً موقتی است و بستگی به میزان و محل پارگی دارد. وقتی پرده گوش پاره میشود، امواج صوتی به درستی به گوش میانی منتقل نمیشوند، بنابراین شنوایی کاهش مییابد. در برخی از پارگی های پرده گوش که میزان آنها اندک است ممکن است کاهش شنوایی مشاهده نشود.
2. درد شدید یا ناگهانی گوش
درد گوش یکی از نشانههای اولیه پارگی پرده گوش است. این درد ممکن است ناگهانی و شدید باشد، به خصوص اگر پارگی پرده ناشی از عفونت گوش یا ضربه باشد. در مواردی، پس از پارگی پرده گوش، درد بهتدریج کاهش مییابد.
3. خروج مایعات از گوش
یکی از علائم قابلتشخیص پارگی پرده گوش، خروج مایعات از گوش است. این مایعات ممکن است شامل چرک، خون یا ترشحات زرد رنگ باشند. اگر عفونت گوش میانی علت پارگی پرده باشد، احتمالاً ترشح چرک از گوش وجود خواهد داشت.

4. صدای زنگ یا وزوز گوش (Tinnitus)
بسیاری از افرادی که دچار پارگی پرده گوش شدهاند، صدای زنگ یا وزوز در گوش خود را تجربه میکنند. این حالت به نام تینیتوس شناخته میشود و میتواند موقتی یا دائمی باشد، بسته به شدت و نوع آسیب.
5. سرگیجه و مشکلات تعادلی
گوش داخلی علاوه بر شنوایی، وظیفه حفظ تعادل بدن را نیز دارد. در برخی موارد، پارگی پرده گوش میتواند بر تعادل تأثیر بگذارد و باعث سرگیجه یا حالت تهوع شود. این مشکل معمولاً در صورتی رخ میدهد که آسیب به گوش داخلی نیز وارد شده باشد یا آسیب موجود درای اثرات جانبی بر گوش داخلی باشد.
6. خروج خون از گوش
اگر پارگی پرده گوش ناشی از ضربه یا آسیب فیزیکی باشد، ممکن است خونریزی از گوش نیز مشاهده شود. این علامت یکی از نشانههای جدی پارگی پرده گوش است و باید فوراً به پزشک مراجعه شود.
7. احساس پر بودن یا سنگینی در گوش
برخی افراد پس از پارگی پرده گوش، احساس پر بودن یا سنگینی در گوش خود دارند. این حالت به دلیل اختلال در فشار گوش میانی و تجمع مایعات یا هوا در پشت پرده گوش ایجاد میشود.
8. عفونت مکرر گوش میانی
پاره شدن پرده گوش میتواند راهی برای ورود باکتریها و عوامل عفونی به گوش میانی باز کند. این حالت باعث افزایش خطر عفونت گوش میانی میشود و ممکن است فرد دچار عفونتهای مکرر گوش شود که با درد، ترشح و تب همراه است.
9. صدای “پاپ” یا “ترکیدن” در گوش
برخی افراد هنگام پارگی پرده گوش صدای “پاپ” یا “ترکیدن” را در گوش خود احساس میکنند. این صدا ممکن است به دلیل آزاد شدن ناگهانی فشار از گوش میانی باشد و معمولاً بلافاصله پس از پارگی پرده گوش رخ میدهد.
علل پارگی پرده گوش
پارگی پرده گوش یکی از مشکلات شایع در سیستم شنوایی است که میتواند به کاهش شنوایی و سایر مشکلات گوش منجر شود. این مشکل ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله آسیبهای فیزیکی، عفونتها، و حتی تغییرات فشار. در ادامه به توضیح جامع در مورد علل پارگی پرده گوش میپردازیم.
1. عفونتهای گوش (اوتیت میانی)
عفونت گوش میانی یکی از رایجترین علل پارگی پرده گوش است. در طول یک عفونت گوش میانی، مایعات و چرک ممکن است در پشت پرده گوش جمع شوند و فشار زیادی به آن وارد کنند. این افزایش فشار میتواند منجر به پارگی پرده گوش شود. عفونتهای گوش بهویژه در کودکان شایع هستند، اما بزرگسالان نیز ممکن است به آن مبتلا شوند.
علائم همراه:
- درد شدید گوش
- ترشح مایع یا چرک از گوش
- کاهش شنوایی
2. ضربه مستقیم به گوش
یکی از دلایل دیگر پارگی پرده گوش، ضربه مستقیم به گوش است. این ضربه ممکن است ناشی از یک حادثه مانند تصادف، ورزشهای پربرخورد (مثل فوتبال، بوکس) یا حتی برخورد اجسام تیز به گوش باشد. همچنین، کوبیدن ناگهانی کف دست روی گوش یا وارد شدن آب با فشار به گوش میتواند به پرده آسیب بزند.
3. تغییرات ناگهانی فشار هوا (باروتروما)
تغییرات ناگهانی فشار بین گوش میانی و محیط خارجی که به آن باروتروما گفته میشود، میتواند باعث پارگی پرده گوش شود. این مشکل معمولاً در طول پروازهای هوایی، غواصی، یا حتی در شرایطی که فرد با سرعت بالا از ارتفاعات پایین میآید، رخ میدهد. در این حالت، فشار داخل گوش بهسرعت تنظیم نمیشود و ممکن است باعث پاره شدن پرده گوش شود.
علائم همراه:
- احساس فشار یا سنگینی در گوش
- کاهش شنوایی
- درد گوش
4. صدای بسیار بلند (آسیب آکوستیکی)
قرار گرفتن در معرض صداهای بسیار بلند مانند صدای انفجار، شلیک اسلحه، یا موسیقی با صدای بالا میتواند باعث پارگی پرده گوش شود. در این حالت، امواج صوتی شدید بهطور مستقیم به پرده گوش آسیب میرسانند. این نوع آسیب ممکن است ناگهانی باشد و باعث کاهش ناگهانی شنوایی شود.
5. ورود اجسام خارجی به گوش
وارد کردن اجسام خارجی به گوش، مانند گوش پاککن یا ابزارهای تیز، میتواند باعث پارگی پرده گوش شود. این مشکل بهویژه در کودکانی که ممکن است اشیاء کوچک را در گوش خود فرو کنند، شایع است. همچنین، تلاشهای خوددرمانی برای تمیز کردن گوش با وسایلی مانند شمع گوش یا سایر ابزارهای غیرمناسب میتواند به پرده گوش آسیب بزند.

6. آسیبهای ورزشی و تصادفات
آسیبهای ناشی از تصادفات، سقوطها، یا ورزشهای پرخطر میتوانند به پارگی پرده گوش منجر شوند. برخورد شدید با سر یا گوش میتواند فشار کافی برای پاره شدن پرده گوش ایجاد کند. همچنین، شکستن استخوان جمجمه در نزدیکی گوش میتواند به این مشکل بیانجامد.
7. تمیز کردن نادرست گوش
استفاده نادرست از گوش پاککنها یکی دیگر از عوامل شایع پارگی پرده گوش است. اگر گوش پاککن به عمق مجرای گوش وارد شود، ممکن است به پرده گوش آسیب برساند و آن را پاره کند. علاوه بر این، برخی افراد از اشیاء غیرمناسب مانند سنجاق یا میلهها برای تمیز کردن گوش استفاده میکنند که این نیز خطر آسیب به پرده گوش را افزایش میدهد.
8. سوختگی و آسیب حرارتی
گرما و مواد شیمیایی میتوانند به پرده گوش آسیب برسانند. افرادی که در معرض انفجارهای حرارتی یا استفاده از مواد شیمیایی قوی قرار دارند، ممکن است دچار پارگی پرده گوش شوند. همچنین، ورود مستقیم حرارت به گوش میتواند باعث سوختگی و پارگی پرده گوش شود.
پارگی پرده گوش در کودکان
پارگی پرده گوش در کودکان یکی از مشکلات شایع و نگرانکنندهای است که والدین ممکن است با آن مواجه شوند. پرده گوش، یک غشای نازک است که گوش خارجی را از گوش میانی جدا میکند و نقش مهمی در انتقال امواج صوتی دارد. این غشا به دلایل مختلفی ممکن است در کودکان دچار پارگی شود که میتواند منجر به مشکلات شنوایی، عفونت و دیگر عوارض شود.
علل پارگی پرده گوش در کودکان
پارگی پرده گوش در کودکان ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله:
- عفونتهای گوش میانی (اوتیت میانی)
- عفونت گوش میانی یکی از رایجترین دلایل پارگی پرده گوش در کودکان است. در این حالت، تجمع مایعات و فشار در گوش میانی به حدی میرسد که پرده گوش پاره میشود. این عفونتها معمولاً ناشی از باکتریها یا ویروسها هستند و باعث التهاب و افزایش فشار در گوش میشوند.
- ضربه یا آسیب مستقیم
- ضربه به گوش یا سر میتواند باعث پارگی پرده گوش در کودکان شود. برای مثال، در هنگام بازی، افتادن یا برخورد اشیا به گوش ممکن است این مشکل را ایجاد کند. استفاده نادرست از گوشپاککنها یا وارد کردن اشیای خارجی به داخل گوش نیز میتواند باعث آسیب و پارگی پرده گوش شود.
- تغییرات فشار هوا (باروتروما)
- تغییرات ناگهانی در فشار هوا نیز میتواند باعث پارگی پرده گوش شود. این مشکل بیشتر در هنگام پرواز با هواپیما، غواصی یا صعود به ارتفاعات بالا رخ میدهد. گوش کودکان ممکن است نسبت به این تغییرات حساستر باشد.
- صداهای بلند و ناگهانی
- قرار گرفتن در معرض صداهای بلند ناگهانی مانند ترکیدن بادکنک، شلیک اسلحه یا صدای آتشبازی نیز میتواند پرده گوش کودکان را تحت فشار قرار داده و منجر به پارگی آن شود.
- ورود آب یا مواد خارجی به گوش
- ورود آب آلوده یا مواد خارجی به گوش کودک میتواند باعث التهاب و عفونت شود که در نهایت منجر به پارگی پرده گوش خواهد شد.
علائم پارگی پرده گوش در کودکان
تشخیص پارگی پرده گوش در کودکان ممکن است برای والدین دشوار باشد، زیرا علائم آن گاهی شبیه به عفونتهای معمولی گوش است. در زیر به علائم شایع پارگی پرده گوش در کودکان اشاره میکنیم:
- کاهش شنوایی
- یکی از اصلیترین علائم پارگی پرده گوش در کودکان، کاهش شنوایی است. کودک ممکن است نتواند به وضوح صدای محیط اطراف را بشنود یا به نظر برسد که شنوایی او کاهش یافته است.
- درد شدید گوش
- کودکان معمولاً از درد شدید گوش شکایت میکنند که ممکن است ناگهانی باشد. این درد ممکن است پس از پارگی پرده گوش به تدریج کاهش یابد.
- خروج مایعات از گوش
- خروج مایعاتی مانند چرک یا خون از گوش یکی دیگر از علائم پارگی پرده گوش است. این ترشحات ممکن است به علت عفونت یا فشار زیاد در گوش ایجاد شوند.
- وزوز یا صدای زنگ در گوش
- وزوز یا صدای زنگ در گوش یکی دیگر از علائمی است که کودک ممکن است آن را تجربه کند.
- سرگیجه و مشکلات تعادلی
- پارگی پرده گوش میتواند بر تعادل کودک تأثیر بگذارد و باعث سرگیجه یا ناپایداری شود.
عوارض پارگی پرده گوش
پارگی پرده گوش (تمپان) ممکن است به دلیل عوامل مختلفی مانند عفونت، ضربه، یا قرار گرفتن در معرض صداهای بلند رخ دهد. این مشکل در صورت عدم درمان بهموقع میتواند عوارض جدیتری ایجاد کند. عوارض پارگی پرده گوش معمولاً به میزان پارگی، شرایط گوش و نحوه مراقبت پس از وقوع پارگی بستگی دارد.
تشخیص پارگی پرده گوش
پارگی پرده گوش یک وضعیت شایع است که در اثر عوامل مختلفی مانند ضربه، عفونت یا تغییرات فشار هوا ایجاد میشود. تشخیص صحیح پارگی پرده گوش از اهمیت زیادی برخوردار است، زیرا میتواند به جلوگیری از عوارض جدیتر و درمان مؤثر کمک کند. برای تشخیص پارگی پرده گوش، پزشک معمولاً از روشهای مختلفی استفاده میکند. در ادامه به بررسی این روشها پرداخته میشود.
1. معاینه بالینی (اوتوسکوپی)
اولین مرحله در تشخیص پارگی پرده گوش، معاینه بالینی است. پزشک گوش، حلق و بینی (ENT) با استفاده از یک ابزار خاص به نام اوتوسکوپ به داخل گوش نگاه میکند. این دستگاه به پزشک اجازه میدهد تا پرده گوش را مشاهده کرده و هرگونه پارگی، التهاب، یا علائم عفونت را بررسی کند.
در صورتی که پرده گوش پاره شده باشد، پزشک معمولاً میتواند پارگی را بهصورت یک شکاف یا سوراخ در پرده گوش مشاهده کند. همچنین، ممکن است نشانههایی از عفونت یا خروج مایعات از گوش نیز وجود داشته باشد.
2. تست شنوایی (ادیومتری)
در صورت مشکوک بودن به پارگی پرده گوش، پزشک ممکن است تست شنوایی یا ادیومتری را نیز انجام دهد. این آزمایش به منظور ارزیابی میزان شنوایی و تأثیر پارگی پرده گوش بر عملکرد شنوایی انجام میشود. کاهش شنوایی یکی از نشانههای رایج پارگی پرده گوش است.
تست شنوایی شامل گوش دادن به صداهایی با فرکانسها و شدتهای مختلف است. اگر پرده گوش پاره شده باشد، فرد ممکن است صداهای کمتری را بشنود یا صدای ضعیفتری را نسبت به حالت عادی تجربه کند.
3. تست تمپانومتری
تمپانومتری یک روش دیگر برای ارزیابی عملکرد پرده گوش و فشار در گوش میانی است. در این تست، شنوایی شناس یک پروب کوچک را داخل گوش قرار میدهد که هوا را به داخل گوش میفرستد و واکنش پرده گوش را اندازهگیری میکند. در حالت طبیعی، پرده گوش به فشار هوا واکنش نشان میدهد، اما اگر پرده گوش پاره شده باشد، این واکنش غیرعادی خواهد بود.
تمپانومتری به پزشک کمک میکند تا میزان پارگی پرده گوش و مشکلات مرتبط با فشار در گوش میانی را ارزیابی کند.
4. تست صوتپژواک (OAE)
تست OAE (Otoacoustic Emissions) برای بررسی عملکرد سلولهای مویی گوش داخلی انجام میشود. اگر پارگی پرده گوش منجر به آسیبهای بیشتر در گوش داخلی شده باشد، ممکن است این تست به تشخیص این آسیبها کمک کند. در این تست، یک پروب کوچک داخل گوش قرار داده میشود که امواج صوتی تولید میکند و بازتاب این امواج از گوش داخلی اندازهگیری میشود.
5. تصویربرداری (در موارد خاص)
در مواردی که پارگی پرده گوش به دلیل آسیب شدید یا ضربه به سر رخ داده باشد، پزشک ممکن است برای بررسی دقیقتر ساختارهای داخلی گوش و سر از سیتیاسکن (CT) یا امآرآی (MRI) استفاده کند. این روشها به پزشک کمک میکنند تا هرگونه آسیب داخلی به گوش میانی و داخلی را بررسی کند و از وجود عفونتها یا مشکلات دیگر مطلع شود.
6. بررسی علائم و سابقه بیمار
پزشک برای تشخیص پارگی پرده گوش معمولاً از بیمار میخواهد که علائم خود را توضیح دهد و سابقهای از رویدادهایی که ممکن است باعث پارگی شده باشد را ارائه کند. برخی از علائم شایع پارگی پرده گوش شامل موارد زیر هستند:
- کاهش شنوایی
- احساس درد شدید در گوش
- خروج مایعات از گوش (چرک، خون، یا مایع شفاف)
- احساس فشار یا سنگینی در گوش
- وزوز گوش
- سرگیجه
همچنین، پزشک ممکن است درباره سابقه عفونتهای گوش، قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، یا ضربه به سر سؤالاتی بپرسد.
درمان پارگی پرده گوش
پارگی پرده گوش یکی از مشکلات شایع در سیستم شنوایی است که میتواند باعث کاهش شنوایی، درد، و افزایش خطر عفونتهای گوش شود. بسته به شدت پارگی، علت آن و علائم همراه، روشهای مختلفی برای درمان این مشکل وجود دارد. در این مقاله به بررسی کامل روشهای درمان پارگی پرده گوش میپردازیم تا به شما کمک کنیم بهترین راهکار را برای مدیریت این مشکل پیدا کنید.
1. خودترمیمی پرده گوش
در بسیاری از موارد، پارگی پرده گوش به خودی خود و بدون نیاز به مداخله پزشکی ترمیم میشود. این نوع پارگیها معمولاً کوچک بوده و پس از چند هفته تا چند ماه بهطور طبیعی بهبود مییابند.
اقدامات اولیه برای خودترمیمی:
- استراحت و اجتناب از ورود آب به گوش: در صورت پارگی پرده گوش، باید از شنا و ورود آب به گوش خودداری کنید تا از عفونت جلوگیری شود.
- پوشاندن گوش: ممکن است پزشک به شما پیشنهاد کند که برای محافظت از گوش و جلوگیری از ورود گرد و غبار یا اجسام خارجی، گوش خود را با پنبهای که روی آن وازلین زدهاید یا قالب ضد آب مخصوص که می تواند محافظت بهتری فراهم آورد، بپوشانید.
2. دارودرمانی
در برخی از موارد، به ویژه زمانی که پارگی پرده گوش به دلیل عفونت رخ داده باشد یا خطر عفونت وجود داشته باشد، پزشک ممکن است آنتیبیوتیکها را برای پیشگیری یا درمان عفونت تجویز کند.
داروهای رایج برای درمان:
- آنتیبیوتیکهای خوراکی: برای بهبود و جلوگیری از گسترش عفونت.
- قطرههای گوش ضدعفونیکننده: به منظور جلوگیری از بروز عفونت یا درمان آن.
3. بستن پارگی پرده گوش با روشهای غیر جراحی
اگر پارگی پرده گوش بزرگتر باشد و به خودی خود ترمیم نشود، ممکن است پزشک از روشهای غیر جراحی برای بستن آن استفاده کند. یکی از رایجترین روشها در این مورد، پچینگ (Patch Myringoplasty) است.
در این روش، پزشک از یک تکه کاغذ مخصوص یا ماده مشابه برای بستن شکاف یا سوراخ در پرده گوش استفاده میکند. این پچ به پرده گوش کمک میکند تا ترمیم شود و احتمالاً به تحریک رشد سلولهای جدید کمک میکند.
4. جراحی برای ترمیم پارگی پرده گوش
در مواردی که پارگی پرده گوش شدید است یا خودترمیمی و روشهای غیر جراحی مؤثر نبودهاند، پزشک ممکن است انجام عمل جراحی تیمپانوپلاستی را توصیه کند. این جراحی برای ترمیم پرده گوش پاره شده و بهبود شنوایی استفاده میشود.
تیمپانوپلاستی (Tympanoplasty):
- در این روش جراحی، از بافت بدن بیمار (معمولاً از ناحیه پشت گوش یا ناحیهای دیگر) برای بازسازی و ترمیم پرده گوش استفاده میشود.
- این عمل تحت بیهوشی عمومی یا موضعی انجام میشود و در اکثر موارد موفقیتآمیز است و شنوایی بیمار را بهبود میبخشد.
5. پیشگیری از عفونت و مراقبتهای پس از درمان
پس از هر نوع درمان، از جمله جراحی، باید مراقبتهای خاصی انجام شود تا از بروز عفونت یا مشکلات بیشتر جلوگیری شود. برخی از توصیههای مهم شامل موارد زیر است:
- دوری از آب و رطوبت: تا زمانی که پرده گوش بهطور کامل ترمیم نشده است، باید از ورود آب به گوش جلوگیری کرد. این شامل عدم شنا، دوش گرفتن با احتیاط، و استفاده از پوشش محافظ گوش مانند قالب ضد آب میشود. استفاده از قالب ضد آب مخصوص که بر اساس قالب گیری از گ.ش بیمار و اختصاصا برای او طراحی شده است بسیار حائز اهمیت است.
- پیروی از دستورات پزشک: هر گونه دارویی که پزشک تجویز کرده است را بهموقع و بهطور کامل مصرف کنید.
- مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم غیرعادی: در صورت ادامه درد، کاهش شنوایی یا خروج مایعات از گوش پس از درمان، باید به پزشک مراجعه کنید.
6. توانبخشی شنوایی پس از ترمیم
در مواردی که پارگی پرده گوش باعث کاهش شنوایی شده باشد، پس از ترمیم ممکن است نیاز به توانبخشی شنوایی وجود داشته باشد. این شامل استفاده از سمعک یا سایر وسایل کمک شنوایی برای بهبود شنوایی است.
کلینیک شنواییشناسی ترنم با ارائه خدمات توانبخشی شنوایی و تجویز سمعکهای پیشرفته به بیماران کمک میکند تا شنوایی خود را بهطور کامل بازیابی کنند.
7. نکات مراقبتی برای جلوگیری از پارگی مجدد
پس از ترمیم موفقیتآمیز پارگی پرده گوش، برخی نکات مهم برای جلوگیری از آسیب مجدد به گوش وجود دارد:
- اجتناب از وارد کردن اجسام به گوش: هرگز از گوشپاککن یا اشیاء نوکتیز برای تمیز کردن گوش استفاده نکنید.
- محافظت از گوش در برابر صدای بلند: در معرض صدای بلند بودن (مانند صدای موسیقی بسیار بلند یا ابزارهای صنعتی) میتواند به گوش آسیب برساند. استفاده از محافظ گوش در این شرایط ضروری است.
- پیشگیری از عفونتهای گوش: درمان سریع هرگونه عفونت گوش برای جلوگیری از پارگی مجدد پرده گوش مهم است.
درمان خانگی پاره شده پرده صماخ
درمان خانگی برای پارگی پرده صماخ (پرده گوش) معمولاً بهعنوان روشی موقت و مکمل برای کاهش علائم و پیشگیری از عفونت تا زمان مراجعه به پزشک استفاده میشود. پارگی پرده گوش معمولاً نیاز به مراقبتهای تخصصی و در برخی موارد درمان دارویی یا حتی جراحی دارد. در ادامه به برخی از روشهای خانگی برای کاهش علائم و مدیریت این وضعیت میپردازیم، اما توصیه میشود در صورت پارگی پرده گوش حتماً به پزشک مراجعه کنید.
1. استراحت و مراقبت از گوش
اولین قدم برای مدیریت پارگی پرده گوش در خانه، مراقبت صحیح از گوش است. این شامل اقدامات زیر میشود:
- استراحت کافی: بدن در هنگام استراحت بهتر بهبود مییابد.
- دوری از ورود آب به گوش: از ورود آب به گوش آسیبدیده جلوگیری کنید. در حین دوش گرفتن یا شنا کردن، گوش خود را با پنبهای که روی آن وازلین زدهاید یا با استفاده از یک پوشش ضدآب مانند قالب ضد آب محافظت کنید.
- عدم استفاده از گوشپاککن: هرگز از گوشپاککن یا اشیاء دیگر برای تمیز کردن گوش آسیبدیده استفاده نکنید.
2. کمپرس گرم
کمپرس گرم میتواند به کاهش درد و تسکین التهاب ناشی از پارگی پرده گوش کمک کند. برای این کار:
- یک حوله تمیز را در آب گرم قرار دهید و سپس آن را بفشارید تا آب اضافی خارج شود.
- حوله گرم را به آرامی بر روی گوش آسیبدیده قرار دهید. این کار را چند بار در روز به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه انجام دهید تا درد کاهش یابد.
3. اجتناب از صداهای بلند
در صورتی که پارگی پرده گوش با حساسیت به صدا همراه باشد، بهتر است از قرار گرفتن در محیطهای پر سروصدا یا استفاده از هدفون با صدای بلند اجتناب کنید. صداهای بلند میتوانند باعث بدتر شدن علائم شوند.
4. مصرف مسکنهای بدون نسخه
برای کاهش درد و تسکین علائم میتوانید از مسکنهای بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید. این داروها به کاهش التهاب و درد کمک میکنند، اما حتماً از مقدار توصیهشده روی بستهبندی استفاده کنید و در صورت تداوم درد، به پزشک مراجعه کنید.
5. آنتیبیوتیکهای طبیعی
اگرچه آنتیبیوتیکهای طبیعی مانند عسل یا سیر به دلیل خواص ضدباکتریایی معروف هستند، نباید به طور مستقیم در گوش قرار گیرند. ورود هر گونه مادهای به گوش بدون مشورت پزشک ممکن است باعث بدتر شدن مشکل یا عفونت شود.
6. پیشگیری از سرماخوردگی یا عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی
عفونتهای گوش اغلب با عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی همراه هستند. بنابراین، حفظ سلامت عمومی و پیشگیری از سرماخوردگی یا عفونتهای تنفسی با مصرف مایعات گرم، ویتامین C و حفظ بهداشت عمومی میتواند به جلوگیری از تشدید مشکل کمک کند.
7. رعایت بهداشت گوش
برای پیشگیری از عفونت و بدتر شدن وضعیت، رعایت بهداشت گوش بسیار مهم است. اگر مایعات از گوش خارج میشوند، به آرامی آنها را با یک پنبه تمیز و خشک پاک کنید و از استفاده از گوشپاککن خودداری کنید.
هشدارها:
- استفاده از قطرههای گوش یا هر مادهای بدون مشورت پزشک ممکن است وضعیت را بدتر کند.
- پارگی پرده گوش یک مشکل جدی است و روشهای خانگی بهتنهایی نمیتوانند این مشکل را حل کنند. مراجعه به پزشک برای ارزیابی وضعیت و دریافت درمان مناسب بسیار ضروری است.
درمان پارگی پرده گوش با طب سنتی
استفاده از درمانهای خانگی و طب سنتی ممکن است در تسکین برخی از علائم عفونت و التهابات گوش مفید باشد، اما در صورتی که پرده گوش دچار پارگی باشد، این روشها میتوانند به تشدید آسیب منجر شوند. روغنهای طبیعی و سایر درمانهای ذکرشده مانند روغن سیر، کنجد، زیتون و ترکیب سرکه سیب، اگر به درستی و بدون مشورت پزشک استفاده شوند، در بیشتر موارد مشکلات جبران ناپذیری را به همراه دارند. در مواردی که پرده گوش پاره شده است، استفاده از هر نوع قطره یا روغن میتواند خطرناک باشد و به تشدید علائم منجر شود. بنابراین، ضروری است که قبل از استفاده از هر گونه روش درمانی سنتی، حتماً با پزشک مشورت کنید.
از این روشها تنها در صورتی که پرده گوش سالم باشد و با تأیید پزشک استفاده کنید، و در هر صورت از خوددرمانی خودداری کنید.
استفاده از روغن سیر
روغن سیر به دلیل خواص ضدالتهابی و ضدعفونیکننده ممکن است به تسکین عفونت گوش کمک کند. اما تنها با مشورت پزشک و در صورتی که پرده گوش پاره نشده باشد باید استفاده شود.
روغن کنجد
این روغن در طب سنتی به عنوان یک ضدعفونیکننده و تسکیندهنده استفاده میشود، اما مانند دیگر روشها، استفاده از آن تنها با تأیید پزشک و در صورتی که پرده گوش پاره نشده باشد باید استفاده شود.
روغن زیتون
روغن زیتون خاصیت نرمکننده و ضدعفونیکننده دارد و ممکن است به کاهش خشکی و التهاب گوش کمک کند و استفاده از آن تنها با تأیید پزشک و در صورتی که پرده گوش پاره نشده باشد باید استفاده شود.
استفاده از سرکه سیب و آبگرم
ترکیب این دو ماده ممکن است به دلیل خواص ضدعفونیکنندهشان مفید باشد، اما باید به شدت از استفاده آن در موارد پارگی پرده گوش پرهیز کرد.
کمپرس گرم
استفاده از کمپرس گرم روی گوش میتواند به تسکین درد و التهاب کمک کند. اما اگر پرده گوش آسیبدیده باشد، حتماً باید با پزشک مشورت کنید.
استفاده از دمنوشهای ضدالتهابی
مصرف دمنوشهایی مانند بابونه و زنجبیل به کاهش التهاب و بهبود شرایط عمومی بدن کمک میکند.
درمانهای مبتنی بر استراحت و تغذیه
استراحت کافی و تغذیه مناسب، به خصوص مصرف ویتامین C و روی، میتواند سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و به بهبود سریعتر کمک کند.
هشدار
درمانهای طب سنتی معمولاً بهعنوان روشهای مکمل و نه جایگزین برای درمانهای پزشکی توصیه میشوند. اگر پارگی پرده گوش دارید، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا علت و شدت مشکل به درستی تشخیص داده شود. درمانهای خانگی و سنتی نه تنها نمی تواند آسیب های پرده گوش را درمان کند حتی در بیشتر موارد آسیب های جبران ناپذیری را برای بیمار ایجاد می نماید.
دارو و قطره برای درمان پاره شدن پرده گوش
معمولاً پس از تشخیص پزشک، درمانهای دارویی و برخی قطرهها برای جلوگیری از عفونت و تسریع در بهبود تجویز میشود. با این حال، قطرهها و داروهای مرتبط باید با دقت استفاده شوند، زیرا استفاده نادرست از داروها و قطرهها ممکن است باعث تحریک یا بدتر شدن وضعیت پرده گوش شود.
داروها و قطرهها برای درمان پارگی پرده گوش
1. آنتیبیوتیکها
آنتیبیوتیکها یکی از مهمترین داروها برای جلوگیری یا درمان عفونتهای گوش ناشی از پارگی پرده گوش هستند. بسته به شدت و نوع عفونت، پزشک ممکن است داروهای آنتیبیوتیکی را به صورت خوراکی یا قطره گوش تجویز کند.
- آموکسیسیلین: یکی از رایجترین آنتیبیوتیکها که برای درمان عفونتهای گوش استفاده میشود.
- سفکسیم یا سفیکسیم: برای عفونتهای مقاوم یا در صورت حساسیت به آموکسیسیلین تجویز میشود.
2. قطرههای گوش آنتیبیوتیک
در صورت عفونت شدید گوش میانی یا احتمال بروز عفونت، پزشک ممکن است قطرههای آنتیبیوتیکی را تجویز کند. برخی از این قطرهها عبارتند از:
- قطره سیپروفلوکساسین: این قطره دارای خواص ضدباکتریایی است و به پیشگیری و درمان عفونتهای گوش کمک میکند.
- قطره اوفلوکساسین: یک آنتیبیوتیک قوی که برای درمان عفونتهای گوش استفاده میشود و تأثیر بسیار خوبی در بهبود وضعیت گوش دارد.
3. قطرههای استروئیدی
اگر پارگی پرده گوش با التهاب شدید همراه باشد، پزشک ممکن است قطرههای استروئیدی را برای کاهش التهاب تجویز کند. این قطرهها معمولاً در ترکیب با آنتیبیوتیکها استفاده میشوند تا التهاب و عفونت بهطور همزمان درمان شوند.
4. مسکنها و ضد التهابها
پاره شدن پرده گوش ممکن است با درد و ناراحتی همراه باشد. برای کاهش درد، پزشک معمولاً داروهای مسکن و ضد التهاب تجویز میکند:
- ایبوپروفن: یک ضد التهاب غیراستروئیدی است که علاوه بر کاهش درد، التهاب را نیز کاهش میدهد.
- استامینوفن: برای تسکین درد استفاده میشود و معمولاً بهعنوان یک داروی کمکی تجویز میشود.
5. قطرههای پاککننده موم گوش
در مواردی که تجمع موم گوش عامل پارگی پرده باشد یا بهبودی آن را کند کند، پزشک ممکن است قطرههای پاککننده موم گوش مانند کاربامید پراکسید یا فنول گلیسیرین تجویز کند.
نحوه استفاده صحیح از قطره گوش
- قبل از استفاده از هر قطرهای، اطمینان حاصل کنید که گوش تمیز و خشک است.
- طبق دستور پزشک، تعداد مشخصی قطره را بهآرامی در گوش خود بچکانید.
- پس از ریختن قطره، سر خود را برای چند دقیقه کج نگه دارید تا قطره بهخوبی در گوش قرار بگیرد.
- از وارد کردن جسم خارجی یا گوشپاککن به داخل گوش خودداری کنید.
- اگر دچار پارگی پرده گوش هستید، از استفاده خودسرانه از قطرهها و داروها بدون تجویز پزشک خودداری کنید.

هشدارها و نکات مهم
- عدم استفاده خودسرانه از قطره گوش: استفاده از قطرههای گوش بدون تجویز پزشک ممکن است وضعیت پرده گوش را بدتر کند.
- مشاوره با پزشک: اگر علائمی مانند درد شدید، ترشح مایعات چرکی از گوش، یا کاهش شنوایی دارید، حتماً به پزشک مراجعه کنید.
- پیگیری درمان: در صورت عدم بهبودی پس از مصرف داروها و قطرهها، پیگیریهای پزشکی را ادامه دهید. گاهی اوقات نیاز به روشهای جراحی مانند پردهگوشدوزی (پلاستی پرده گوش) برای ترمیم پارگی وجود دارد.
مراقبتهای پس از پارگی پرده گوش
پس از تشخیص و درمان پارگی پرده گوش، باید از گوش خود مراقبت کنید تا از عفونت یا مشکلات دیگر جلوگیری شود. در ادامه به برخی از نکات مهم مراقبتی اشاره میکنیم:
- اجتناب از ورود آب به گوش: هنگام حمام کردن یا شنا کردن، گوشهای خود را با استفاده از گوشگیر یا پنبه محافظت کنید تا از ورود آب به گوش جلوگیری شود.
- پرهیز از گوشپاککنها: استفاده از گوشپاککنها یا سایر اجسام تیز برای تمیز کردن گوش ممکن است پرده گوش را بیشتر آسیب برساند.
- پیگیری منظم با پزشک: پس از درمان اولیه، برای پیگیری وضعیت گوش و اطمینان از بهبود کامل، بهطور منظم به پزشک خود مراجعه کنید.
پیشگیری از پارگی پرده گوش
پیشگیری از پارگی پرده گوش بسیار مهم است زیرا این آسیب میتواند باعث کاهش شنوایی، عفونتهای مکرر و مشکلات دیگر شود. در ادامه به برخی از روشهای مؤثر برای جلوگیری از پارگی پرده گوش اشاره میکنیم:
1. اجتناب از قرار گرفتن در معرض صداهای بلند
صدای بلند، بهویژه در محیطهای پر سروصدا، میتواند به پرده گوش آسیب برساند. برای پیشگیری از این آسیبها:
- استفاده از محافظ گوش: اگر در محیطهای صنعتی، کنسرتها، یا جاهایی که صدای بلند وجود دارد حضور دارید، حتماً از گوشگیر یا محافظ گوش استفاده کنید.
- کاهش استفاده از هدفون با صدای بلند: صدای موسیقی را به سطح متوسطی تنظیم کنید و استفاده طولانیمدت از هدفون را کاهش دهید.
2. محافظت از گوش در برابر تغییرات فشار هوا
تغییرات ناگهانی در فشار هوا مانند هنگام پرواز یا غواصی میتواند باعث پارگی پرده گوش شود. برای جلوگیری از این اتفاق:
- آدامس بجوید یا آب بنوشید: بلعیدن مایعات یا جویدن آدامس هنگام بلند شدن و فرود آمدن هواپیما میتواند به تنظیم فشار گوش کمک کند.
- استفاده از تکنیک والسالوا: در مواقعی که احساس فشار یا گرفتگی گوش میکنید، با دمیدن آرام هوا از طریق بینی در حالی که دهان و بینی خود را بستهاید، میتوانید فشار درون گوش را تنظیم کنید.
- مراقبت در غواصی: هنگام غواصی بهتدریج عمق را افزایش دهید و از ایجاد تغییرات سریع در فشار جلوگیری کنید.
3. اجتناب از وارد کردن اجسام خارجی به گوش
وارد کردن اجسام خارجی به گوش یکی از شایعترین علل پارگی پرده گوش است. برای جلوگیری از این آسیبها:
- از گوشپاککن استفاده نکنید: گوشپاککن یا سایر اجسام تیز را وارد گوش نکنید، زیرا ممکن است باعث پارگی پرده گوش شود.
- پاکسازی گوش توسط پزشک: اگر جرم گوش زیاد است یا احساس گرفتگی دارید، بهجای تلاش برای تمیز کردن گوش با وسایل خانگی، به پزشک مراجعه کنید.
4. درمان عفونتهای گوش بهموقع
عفونتهای گوش، بهویژه در کودکان، میتوانند باعث افزایش فشار در گوش میانی و پارگی پرده گوش شوند. برای جلوگیری از این مشکل:
- پیگیری درمانهای عفونت گوش: در صورت بروز عفونت گوش، به سرعت درمان را آغاز کنید و از داروهای تجویز شده توسط پزشک استفاده کنید تا از افزایش فشار در گوش میانی جلوگیری شود.
- مراجعه به پزشک در صورت بروز علائم: اگر احساس درد، کاهش شنوایی یا تخلیه مایعات از گوش دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
5. محافظت از گوش در برابر ضربات فیزیکی
ضربات شدید به گوش یا سر میتوانند منجر به پارگی پرده گوش شوند. برای پیشگیری از این آسیبها:
- استفاده از کلاه ایمنی: در ورزشها یا فعالیتهایی که خطر ضربه به سر و گوش وجود دارد، از کلاه ایمنی استفاده کنید.
- احتیاط در برخوردهای فیزیکی: هنگام انجام فعالیتهای پرخطر، از هرگونه برخورد شدید به سر و گوش خودداری کنید.
6. پیشگیری از ورود آب به گوش
ورود آب به گوش میتواند باعث ایجاد عفونت و افزایش خطر پارگی پرده گوش شود. برای جلوگیری از این مشکل:
- استفاده از پوشش گوش: هنگام شنا یا حمام کردن از گوشگیرهای ضدآب یا پوششهای محافظ گوش استفاده کنید.
- خشک کردن گوشها پس از ورود آب: اگر آب به گوشها وارد شد، با حوله تمیز گوشها را خشک کنید و از روشهای ایمن مانند استفاده از باد ملایم سشوار برای خشک کردن گوشها استفاده کنید.
7. آگاهی از علائم فشار در گوش
اگر احساس سنگینی، درد یا فشار در گوش دارید، بهتر است بهموقع به پزشک مراجعه کنید تا از آسیب به پرده گوش جلوگیری شود. علائم فشار ممکن است نشاندهنده مشکلاتی مانند عفونت گوش یا تغییرات فشار هوا باشد که نیاز به مراقبت دارد.
چرا باید به کلینیک شنوایی ترنم مراجعه کنید؟
پارگی پرده گوش ممکن است مشکلات جدیتری مانند کاهش شنوایی یا عفونتهای مکرر ایجاد کند. کلینیک شنوایی ترنم با تیمی از متخصصان شنواییشناسی و تجهیزات پیشرفته آماده ارائه خدمات پاراکلینیکی و توانبخشی برای پارگی پرده گوش و سایر مشکلات شنوایی است. خدمات این کلینیک شامل:
- تشخیص دقیق و ارزیابی شنوایی: با استفاده از تجهیزات پیشرفته، متخصصان کلینیک ترنم میتوانند بهطور دقیق میزان اثر پارگی پرده گوش بر سطح شنوایی را شناسایی کنند.
- تیمپانومتری: کلینیک ترنم با استفاده از تجهیزات مدرن و بررسی فشار گوش میانی پارگی پرده گوش را شناسی می کنند.
- تجویز سمعک : تیم کلینیک ترنم با ارائه مشاورههای تخصصی به شما کمک میکند تا در صورت نیاز به سمعک بهترین سمعک ممکن را متناسب با بودجه خود انتخاب کنید و از خدمات پس از فروش بی نظیر ما بهرهمند شوید.
نتیجهگیری
پارگی پرده گوش یکی از مشکلات شایع گوش است که میتواند علائم مختلفی مانند درد شدید، کاهش شنوایی و حتی عفونتهای مکرر گوش را به همراه داشته باشد. تشخیص بهموقع و درمان مناسب میتواند به بهبود سریعتر و کاهش عوارض ناشی از این مشکل کمک کند. در بسیاری از موارد، پرده گوش بهطور طبیعی و بدون نیاز به جراحی ترمیم میشود، اما در برخی از موارد پیشرفتهتر، ممکن است نیاز به درمانهای تخصصیتری باشد. بهطور کلی، آگاهی از علائم، تشخیص و درمانهای موجود به شما کمک میکند تا بهموقع اقدام کرده و از عوارض احتمالی جلوگیری کنید.
کلینیک شنوایی سنجی ترنم با تکیه بر دانش روز، تجهیزات پیشرفته و تیم متخصص خود آماده است تا در تمامی مراحل از تشخیص تا توانبخشی، همراه شما باشد. ما در کلینیک شنوایی ترنم، خدمات تخصصی متنوعی از جمله بررسی شنوایی، بررسی پاراکلینیکی پارگی پرده گوش، مشاوره تخصصی و حتی تجویز و فروش سمعکهای پیشرفته را ارائه میدهیم.
اگر از کم شنوایی ناشی از پارگی پرده گوش رنج میبرید، یا نگرانیهایی درباره شنوایی خود یا عزیزانتان دارید، همین امروز با ما تماس بگیرید. با یک مراجعه ساده میتوانید بهترین درمانها را دریافت کنید و شنوایی خود را به حالت طبیعی بازگردانید. تیم متخصصان ما در کلینیک شنوایی ترنم آمادهاند تا شما را در این مسیر یاری کنند و از بهترین خدمات شنوایی بهرهمند سازند.
کیفیت زندگی شما اولویت ماست، همین حالا اقدام کنید!

پرده گوش (پرده صماخ) غشای نازکی است که بین گوش میانی و خارجی قرار دارد. این غشا امواج صوتی را دریافت کرده و به ارتعاشات مکانیکی تبدیل میکند تا به گوش داخلی منتقل شود.
پارگی پرده گوش میتواند به دلیل عفونت گوش میانی، قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، تغییرات فشار هوا (مانند هنگام پرواز یا غواصی) و ضربه مستقیم به گوش رخ دهد.
در کودکان، علائم پارگی پرده گوش شامل درد گوش، کاهش شنوایی، خروج مایعات چرکی یا خونی از گوش و گاهی وزوز گوش یا عدم تعادل است.
در بیشتر موارد، پارگی پرده گوش بهطور خودبهخود بهبود مییابد و شنوایی به حالت عادی برمیگردد. اما اگر پرده گوش به درستی ترمیم نشود یا عفونت شدیدی وجود داشته باشد، کمشنوایی دائمی ممکن است رخ دهد.
تشخیص پارگی پرده گوش توسط پزشک متخصص گوش با استفاده از ابزارهای پزشکی مانند اتوسکوپ انجام میشود. این ابزار به پزشک اجازه میدهد تا پرده گوش را بهوضوح مشاهده کند.
بیشتر پارگیهای پرده گوش بهطور طبیعی بهبود مییابند. اما در مواردی که پارگی بزرگ باشد یا خودبهخود ترمیم نشود، ممکن است جراحی ترمیم پرده گوش (تیمپانوپلاستی) ضروری باشد.
بهتر است در صورت پارگی پرده گوش از قرار دادن قطره یا وسایل درون گوش خودداری کنید. برای کاهش درد، میتوانید از مسکنهای معمول مانند استامینوفن یا ایبوپروفن استفاده کنید و به پزشک مراجعه کنید.
برای جلوگیری از عفونت و تسریع بهبود پرده گوش، پزشک ممکن است آنتیبیوتیکهای خوراکی یا قطرههای گوش ضد عفونت تجویز کند.
در صورتی که پارگی پرده گوش به دلیل ضربه شدید باشد، پزشک معمولاً توصیه میکند که گوش را تمیز و خشک نگه دارید و از استفاده از قطرههای گوش خودداری کنید. ممکن است برای جلوگیری از عفونت آنتیبیوتیک تجویز شود.
در کودکان، پارگی پرده گوش میتواند باعث عفونت مکرر یا مشکلات شنوایی شود. اگر علائم بهبودی مشاهده نشد، بهتر است حتماً به پزشک مراجعه شود تا درمان مناسب صورت گیرد.
برای پیشگیری از پارگی پرده گوش باید از قرار دادن اشیای تیز در گوش، محافظت از گوشها در برابر صداهای بلند، و درمان بهموقع عفونتهای گوش میانی خودداری کرد.
بله، تغییرات ناگهانی فشار هوا (مانند هنگام پرواز یا غواصی) میتواند باعث پارگی پرده گوش شود. برای جلوگیری از این مشکل، توصیه میشود از تکنیکهایی مانند جویدن آدامس یا بلعیدن برای متعادلکردن فشار استفاده کنید.
بله، وزوز گوش یکی از علائم شایع پارگی پرده گوش است و معمولاً با کاهش شنوایی و درد گوش همراه است.
خیر، شنا کردن با پرده گوش پاره شده میتواند خطر عفونت را افزایش دهد. توصیه میشود تا زمان بهبودی کامل پرده گوش، از شنا و تماس آب با گوش خودداری کنید.
بله، در بسیاری از موارد پارگی پرده گوش بهطور طبیعی ظرف چند هفته تا چند ماه بهبود مییابد. اما در صورت عدم بهبودی یا تشدید علائم، باید به پزشک مراجعه کرد.
2 دیدگاه
باسلام
وخسته نباشید یه سوال داشتم من ی بادکنک درست چسبیده به گوشم ترکید. آیا پرده گوشم آسیب دیده اگه دیده درست میشه
سلام باید توسط متخصص گوش معاینه شوند و ارزیابی های شنوایی انجام دهند